Wat heeft het in dit leven weer lang geduurd voordat ik hier was, voordat ik de keuze durfde te maken voor mij en het in mijzelf zocht.

Dan komt altijd de lach, zo’n lach van doorzien, van snappen dat je je als mens druk maakt maar wat werkelijk niet hoeft omdat je die mens niet bent. Je hebt een lichaam en je identificeert je met dat lichaam, met die emoties en met die gedachten maar alles is identificatie met de vorm en niet met het bewustzijn dat daar achter zit. Een beweging, een stroom die eeuwigdurend is.

Hier verblijven. Hierin verblijven is het meest ultieme cadeau aan mezelf. Als je dus geen mens bent waarom reageer je dan wel als die zogenaamde mens. Vanuit die emoties, vanuit die gedachten? Dat is dan apart en geen werkelijkheid. Dat zijn dan illusies. Het is niet echt. De illusie doorzien en er naar leven. Daar ligt de focus. Alleen dan bevrijd ik me van alle ballast en ben ik werkelijk vrij. Grappig. We hebben dus een vorm aangenomen om op aarde te kunnen functioneren. Om de aarde te helpen als planeet voort te bestaan. Zodra ik dit schrijf is ik weer terug. Spant het zich rondom mijn maag en wordt de energie lager. Ervaar een soort opstand.

Van waarom? Waarom zouden we dat doen? Ik kan het niet geloven Heel vaak hoor je maar je bent ook mens. Maar dat is het, dat ben je niet. Het is alsof je bewust wordt van delen van jezelf die tot nu toe onbekend waren, dat je zo verdrietig kan voelen.dat je een groter iets bent dan de mens en dat je hier onderdeel van bent. Één bent met iedereen.

Het systeem, de mens houdt je kleiner dan jij werkelijk bent. Laat wie je werkelijk bent door je heen stromen en zie hoe jij jouw potentie, jouw werkelijk zijn op aarde neer mag zetten. Voor allen die dit proces doorlopen, voor allen die op zoek gaan naar hun ware zelf. Dit is voor jou. Om jou te steunen, je het vertrouwen te geven als je het even niet meer ziet zitten.

Dat je weet dat het goed is. Dat alles goed is als jij je systeem laat voor wat het is. Een systeem. niks meer niks minder.

Péronne 2017

Om te beluisteren :Home again. (klankportretje)